Eerste taalles

здравей / hallo

Dat was onze begroeting deze ochtend.

Mooi op tijd kwam ik aan bij het juiste gebouw en zelfs het juiste lokaal. Ik zag iemand kijken naar me en even later kwam ze naar me toe
"Are you here for the language course?"
Zo was de toon gezet. We waren nog druk kennis aan het maken tot plots iemand kwam zeggen dat het lokaal veranderd was. Als makke lammetjes volgden we de onbekende vrouw en vroegen ons ondertussen af of we echt maar met twee (anee, drie, er loopt nog iemand achter ons) zouden zijn.

We gingen naast elkaar zitten en maakten verder kennis. Na 10 minuten begon ik me af te vragen of ze hier ook zoiets als het academisch kwartiertje kennen. Er kwam nog iemand binnen en uiteindelijk begonnen we de les met z'n 4 ipv 10. Hup, maak er 5 van, daar is weer iemand.


Een dik half uur later kwamen nog eens drie meisjes binnen.
Jihaa, pauze voor ons terwijl zij het eerste half uur konden inhalen.

Geloof me, in dat ene half uur hadden we al veel gezien!

Goed, laten we even kennismaken met de klas

• Jan (of Ian, geen idee) uit Tjechië. Beetje een specialeke maar kent meerdere talen en doet echt wel moeite om contact te leggen.
• Andrija uit Kroatië. Lijkt tot nu toe niet echt sociaal en is ook moeilijk te verstaan, hij spreekt nogal binnensmonds maar hij ziet er ook wel çava uit.
• Florian uit Frankrijk (komt later nog aan bod)
• Bieke uit België (ik dus :p)
• Ramona uit Duitsland (komt ook later aan bod en is hetzelfde meisje die me daarnet aangesproken had)
• Balam uit Mexico. Toffe kerel, niet bang om te babbelen en heeft een relatie met een Bulgaarse vermoed ik.
• 3 Spaanse meiden: Deneb, Patricia en Emma. Een kliekje dat tamelijk wat Engels kan spreken maar er vooral heel puberaal uitziet en het minst meekan met de les.

Bij aankomst kregen we een mapje (rechts) van de NBU met daarin wat kladblaadjes, een balpen en ons handboek + CD. Ook een naamkaartje kon niet ontbreken. En zoals je kan zien, heeft mijn geschrift nog wat oefening nodig ;-)

In deze les leerden we het alfabet lezen, moesten we heel wat na-apen, dingen overschrijven, nog eens herhalen enzovoort. We hebben zelfs dictee gekregen. Ik voel me zowaar in het eerste leerjaar. 

Tot nu toe kan ik dus iemand begroeten, vragen naar de naam, mezelf voorstellen, vragen waar iemand vandaan komt en vragen hoe het met iemand is. Geef toe, 't is een mooi begin.

Daarna zijn Ramona, Florian en ik gaan eten in "the school" een gezellige restaurantje vlakbij de NBU.

Er werd heel wat gebabbeld. 

Ramona was sinds enkele dagen terug van 5 maand China. Ware het niet van haar project in Bulgarije dan was ze daar gebleven omdat ze een contract aangeboden werd van 1 jaar. Ze is al zowat overal geweest. Nu is ze 29 jaar en spreekt een mini basis Chinees, een betere basis Russisch (waar ze ook een half jaar gewoond heeft) en misschien nog talen waarvan ik het niet weet.

Florian is 24 en heeft al gestudeerd in Polen, gewerkt in Italië en ook nog een heleboel andere landen. Hij kent ook zowat in ieder land wel iets of iemand. Hij komt hier studeren voor een tijdje en waarschuwde me voor het verslavende effect van reizen.

Mijn lunch: 

Potato cream soup en penne salade

Ziezo, tot zover dit bericht.

Op dit moment is Ramona naar haar hostel in de hoop dat ze het kan annuleren en dan komt ze naar mijn hostel. Hopelijk lukt het. Dat kan nog gezellige avonden opleveren en zo hoeven we niet alleen te wandelen naar de lessen en kunnen we met twee dutsen met het openbaar vervoer.
Oh en sneeuwschoenen kopen!

довиждане! Tot ziens!