Nieuwe schoenen en eerste Bulgaarse gesprekken

Welkom terug,

Vandaag was onze 2e les. Het eerste uur was herhaling van gisteren, daarna terug full speed nieuwe dingen geleerd. Of toch voor eventjes want het laatste half uur kregen we een rondleiding in de NBU.

It was impressive! (Bij deze waarschuw ik mijn lezers dat ik al in het Engels begin te denken, verschiet dus niet als je Engels woorden tussen de Nederlandse ziet)

Het gebouw is zeer mooi en modern, alle mulitmedia werkt goed. Ik zou zeker niet kwaad zijn indien ik daar moet gaan studeren.  Ze hebben een art gallery (morgen gaan we er opnieuw in de hoop dat het open is) 3 bibliotheken (waarvan alle boeken ook online raadpleegbaar zijn), liften die tot het 7e verdiep gaan, fitness buiten en binnen, cafetaria's en zelfs een museum waarvan de inhoud iedere maand wijzigt.

De NBU is zeker een zotte universiteit, en zij betalen alles van onze taallessen. Crazy gewoon.

We deden het voorstel om naar een balletvoorstelling te kijken en twee uur later was het al geregeld, "NBU pays for it"

Ook de omgeving is mooi, er zijn heel wat bomen en bankjes daar.

Dat mini museum was onze laatste halte in de rondleiding. Gelukkig maar want er was een jongen daar die zo zat was als weet ik veel wat. Echt raar. En hij zei tegen Ramona in het Duits dat hij drugs genomen had. Hij vroeg vanwaar ik afkomstig was en ik zei Belgium, hij kijkt me enorm vreemd aan en ik zeg: next to the Netherlands en hij begint mij daar uit te lachen omdat ik dacht dat hij daardoor zou weten waar België was. De rest van zijn gebrabbel kon ik dan weer niet verstaan. Misschien maar best...

Goed daarna zijn we met bijna de ganse klas gaan eten. Lekker gezellig en er werd veel gelachen.
Ramona en ik hadden nog nieuwe schoenen nodig. Zondag staat een trip gepland naar Rila Monastery in the mountains. Maar onze schoenen bleken niet zo waterdicht te zijn. Dus ons doel voor vandaag was: nieuwe waterdicht schoenen vinden die ook warm zijn, die kunnen dienen voor de bergen en die liefst ook een beetje mooi zijn.

We vroegen in ons hostel hoe we makkelijkst in Sofia konden geraken. Neem hier bus 260, stap na 1 halte uit en neem dan tram 5 tot de laatste halte. Oké, lijkt niet moeilijk.

Helaas was die laatste halte niet zo duidelijk :p 

Maar goed, we waren er geraakt en konden zoeken naar schoenen.

Sommige winkeliers waren heel vriendelijk, andere schaamden zich niet om meerdere keren met hun ogen te draaien alsof ze zeiden "onee, weer buitenlanders, ga gewoon weg"

Wij probeerden dan weer wat Bulgaars uit. Hilarisch gewoon :D Maar we zijn trots op onszelf.

Uiteindelijk vonden we schoenen. Dit zijn de mijne:

Goed, nu terug naar tram 5, op tijd afstappen en bus 260 nemen. Kan niet moeilijk zijn hé?

Helaas... na 1 halte stapten we uit de bus en we wisten compleet niet waar we waren. What the hell went wrong? Ik moet erbij vermelden dat het tegen dan al pikdonker was, onze voeten waren koud en nat van alle sneeuw en we waren moe en wilden naar ons kamer (shit, our homework still has to be done too)

Gelukkig was er die ene vriendelijke meneer die ons meenam en toonde waar we moesten zijn.

We maakten snel ons huiswerk en besloten te relaxen.

En dat is wat ik nu ga doen...

Tot de volgende!

Ciao (is ook Bulgaars :D)