Natural Museum

Hallo,

Normaal zouden we deze middag na de les samen naar Sofia city trekken om onder andere het archeologisch museum te bezoeken. Maar hey, we beginnen gewend te geraken aan de Bulgaarse chaos. De trip is verzet naar morgen.

Ramona en ik wilden niet nog een namiddag op ons kamer zitten en besloten iets anders te plannen. Het werd een bezoekje aan het Natural museum. We namen een mazrjutka (geen idee hoe ik het moet schrijven) naar het centrum.
(reminder: dit is het kleine busje die een vast traject heeft, maar geen vaste stopplaatsen)

In het museum zagen we opgezette dieren. Echt alle mogelijke soorten. Er waren maar liefst 4 verdiepingen met telkens drie of vier ruime kamers. Onderaan waren dan allerlei gesteenten. Best grappig want we zochten naar stenen uit elkaars land om dan te zeggen: ow no! looks awful, mine is better!

Ramona heeft mooie foto's, dus misschien komen haar foto's later op de blog (of op facebook).

Deze zijn een paar van de mijne:

Hilarisch, allemaal opgezette beesten! Levensgevaarlijk

Florian, een echte durver... zo gevaarlijk hier

Daarna dronken we iets in het Flo cafe (als tegenreactie op pizza's met de naam Ramona => big insider)
Helaas was er gratis wifi waardoor dit het resultaat was:

Iedereen op z'n gsm.
Maar er werd heel wat gelachen ook hoor, te pas en te onpas smijten we Bulgaarse woorden tussen het Engels (en Duits en Frans en Kroatisch en Tsjechtisch, enkel mijn taal kent niemand, snif)

Nadien splitsen onze wegen.
Ramona en ik besloten nog iets te gaan eten in The School omwille van haar gewonnen tegoedbon.

In de les leerden we over de Шопска салата (shopska salata)
Een typisch Bulgaars slaatje bestaande uit de drie kleuren van de Bulgaarse vlag.
Voor de onwetenden onder jullie: wit, rood en groen.

Het zag er zo uit:

Het smaakte best goed.
Tijdens het wachten maakte we alvast ons huiswerk (zijn we niet voorbeeldig?)

Rond 19u30 vertrokken we richting ons hostel. Pikdonker maar we waren niet bang hoor.
Pas wanneer een loslopende hond nogal agressief begon te blaffen begon Ramona enorm bang te worden.
Ik ken niet veel van honden, maar ik weet dat je nooit mag tonen dat je bang bent en dat je ze gewoon moet negeren. Zij deed zowat overal het tegenovergestelde van. In China was ze ooit omsingeld door 7 honden tegelijk, ze liep weg, de honden achtervolgen haar tot ze uiteindelijk gered werd door iemand die met ski-stokken op de honden sloeg.

Deze keer was er niemand om ons te helpen, dus ik probeerde haar gerust te stellen en we wandelden gewoon verder. Even later droop de hond af en maakten we een vreugdedansje.
Tot zover het zotte verhaal ;-)
De leerkracht waarschuwde ons reeds...

Voila, ik ga het hierbij laten voor vandaag.
Tot de volgende!

PS: de leerkracht heeft ons supergraag "we are beautiful students" en zij neemt heeeeel graag foto's van ons. Die komen later ook nog wel op de blog (en circuleren al op facebook via klasgenoten)