Er is geen tijd zoals "familietijd"

Hallo iedereen,

Ik kan terugblikken op een heel geslaagd weekend!
Vorig weekend in Belogradchik was ook heel geslaagd en toen voelde ik me super bij aankomst in Ruse. Wanneer ik deze namiddag aankwam in Ruse voelde ik me eerder een wrak. Het afscheid was echt lastig. Onze eerste momenten samen voelden alsof ik nooit weggeweest was, het was dus moeilijk om terug afscheid te moeten nemen. Maar ik ben zeker dat als ik morgen wakker word, ik me al veel beter zal voelen en dan kan het aftellen naar 30 april beginnen. Dan komt m'n vriendje langs voor dikke week :-D

Goed, de taxi zou me om 14u komen ophalen maar hij was vroeger waardoor ik in sneltempo me klaarmaakte om te vertrekken. Ik stapte het dagcentrum uit en zag... niets.
Waar is de taxichauffeur? Ik zie geen gele auto. Het bleek om een gewone auto te gaan, een supergrote! Ik kon het amper geloven. De man zei dat hij de chauffeur was, waarop ik prompt vroeg of de ganse auto voor mij alleen was?! Blijkbaar vond hij dit enorm grappig.

De rit zelf verliep vlot en ik was blijkbaar op ongeveer hetzelfde moment aangekomen. Ik zei mn naam aan de receptie waarop hij meteen twee kamernummers opschreef waar mijn kaartje voor de kamer zou klaarliggen. Compleet onverwachts klopte ik op de eerste deur. Ik wist zelf niet wie zou opendoen maar was aangenaam verrast om opa en oma te zien :-D Er werd al lustig geknuffeld. Daarna nam ik terug de lift naar een verdiepje hoger om ook daar mijn aankomst te melden.

We spraken af aan de bar, maar eerst keerde ik terug naar opa en oma om mijn winterkleren te wisselen tegen zomerkleren. Ook mocht ik hoooopen chocolade ontvangen. Samen met mijn favoriete aperitiefworstjes die hier nergens te vinden zijn. Njammmie!

Het leven zoals het is... stage

Heyhey,

Bij deze een totaal onverwachts, mega-impulsief blogbericht.
Morgennamiddag vertrek ik naar Boekarest omdat mijn familie me daar komt bezoeken.
Om die reden ben ik dus veel te enthousiast om mij op ook maar iets te concentreren.

Na 2 maand eens gekend volk zien, Nederlands kunnen tetteren, mijn winterkleren wisselen voor zomerkleren, en nog zoveel meer. Ik kijk er enorm naar uit.

Ik heb werk genoeg hoor, stageverslagen, eindwerk... Maar ik kan me echt niet concentreren. Bij deze nog even een kijkje in mijn leventje op stage.

Wauw! Adembenemend weekend...

Hallo daar!

De facebookers onder ons weten al welke foto's nu zullen volgen maar voor de mensen zonder facebook (hé Sofie) zet ik ze hier ook nog eens. En de facebookers krijgen nog meer informatie.

Eerst en vooral: mijn Nederlands gaat erop achteruit! Een ware schande, maar ik spreek veel meer Engels en Bulgaars dan Nederlands. Het wordt zelfs genânt, ik kon op een bepaald moment niet eens meer op het woord "luchtballon" komen. Maar dat terzijde.

Normaal gezien ging ik meegaan op de ESN-trip. Daar zou ik dan zowat de ganse klas van de taalstage terugzien. Helaas kwamen Ramona en ik terecht in het andere hotel dan de rest van de groep. Dat was al een eerste ontgoocheling. De tweede was nog veel erger. Er was niet zo'n goeie organisatie, we zaten uren te wachten op mensen die niet kwamen en toen een van de organisatoren letterlijk zei: "ja, we hebben het programma niet te zwaar gemaakt omwille van de feestjes" toen waren we écht ontgoocheld.

Dus in plaats van te gaan feesten begonnen we zelf onze trip voor te bereiden. We waren nu zo ver en wilden er het beste van maken. Dus onder het motto "Sometimes the most crazy ideas are the best ones" begonnen we te kijken wat de opties waren.

En dat is hoe we dus 's ochtends vroeg als enige naar het ontbijt gingen om daarna een auto te huren en de ganse trip in 1 dag te doen. De beste beslissing ooit! Het was een wonderlijke dag.

De meest internationale verjaardag ooit :-D

Heyhey,

Bij deze mijn 1e bericht als 21 jarige.

Gisteren begonnen we reeds met de voorbereidingen. Mijn voorgangers van twee jaar geleden hadden Belgische chocomousse gemaakt en daar waren ze hier zot van. Zo vroegen ze mij dus ook om deze te maken. Toeval wil dat ze net kookatelier hadden in de week van mijn verjaardag. Dus stelde ik voor om op dinsdag de chocomousse te maken zodat we die op woensdag, mijn verjaardag zelf, konden opeten.

Er was enkel 1 klein probleempje. Mijn mama kan namelijk zodanig goed chocomousse maken dat ik haar dat altijd liet doen en zelf dus niet wist hoe het moest. Leve skype om dit probleem op te lossen. :-D

Top week!

Hey,

Laat ik het bericht eens starten met wat cijfermateriaal:

• Op dit moment ben ik kop 50 dagen weg van huis.
• Nog 13 dagen tot een stukje van de familie op bezoek komt.
• Nog 46 dagen tot mijn vriendje op bezoek komt.
• En over 67 dagen zit mijn Erasmus avontuur erop.

Ziezo en nu de werkelijke update.

Misschien moet ik tussendoor ook al eens proberen up te daten want ik moet echt al mijn best doen om te weten wat ik laatst geschreven heb en wat er eerst gebeurd is sindsdien. (straks ga ik nog blij zijn dat ik iedere dag een dagverloop moet schrijven voor school)

De voorspelling kwam uit...

Het is zoals ik voorspeld had, tijdens stage minder tijd om te bloggen.

Zondag rustdag zegt men wel eens, echt rusten was het deze zondag niet dus maak ik er zondag blogdag van. Kwestie van de lezers wat content te houden en iedereen toch een beetje op de hoogte te houden van het reilen en zeilen hier.

Laat de update beginnen!

Virtuele wandeling in Ruse (niet voor mensen met weinig tijd)

Hey,

Dit weekend wilde ik eindelijk eens Ruse gaan ontdekken zoals een echte toerist.
Camera in de hand en vertrekken maar.
Ik probeer jullie mee te nemen op mijn wandeling, het weer was niet optimaal dus gebruik wat fantasie om de grijze lucht blauw te kleuren ;-)

Goed, dit is mijn vertrekpunt. Hieronder zie je de achterzijde van de plaats waar ik verblijf. Misschien moest ik nog een pijltje gezet hebben waar mijn kamer zich bevindt. Het is op de foto ook niet meteen zichtbaar maar op de vensterbank van vele kamers staat drank of ander voedsel buiten. Een alternatief voor de frigo's die hier ontbreken.

We wandelen een beetje verder en zien een ander geel/rood gebouw. Dit is het nieuwste stukje van de Angel Kanchev universiteit in Ruse.

Wistjedatje: Baba Marta

Hey iedereen,

Bij deze een volledig bericht gewijd aan een wistjedatje.
Gisteren was het 1 maart. In Bulgarije is dit een speciale dag want dan vieren ze Baba Marta.

Letterlijk vertaald betekent Baba Marta grootmoeder maart.
Goed, een stukje legende:

Hetgeen ik begrepen heb is dat in een jaar 12 maanden zijn. Deze zouden voorgesteld worden door 11 broers en 1 zus. De enige vrouwelijke maand is de maand maart. De achterliggende symboliek is dat vrouwen soms een veranderlijk karakter hebben net zoals ook het weer in maart snel kan veranderen.

De traditie wil dat je op 1 maart martenitsi uitdeelt aan de mensen die je graag hebt. Dit zijn rood-witte armbandjes die je rond de pols kan dragen. Maar ze bestaan ook als kettingen of poppetjes die kan opspelden.

Ook op mijn werk maakten we de hele week martenitsi. Vrijdag hebben ze zelfs een toneeltje gespeeld erover. 't was enorm jammer dat ik mijn camera niet bij had. Gisteren wilde een van de ESN'ers langskomen. Zij overhandigde ons ook een martenitsa en legde nog eens kort de bedoeling uit.

Dus hierbij het vervolg van de traditie.