Dit weekend wilde ik eindelijk eens Ruse gaan ontdekken zoals een echte toerist.
Camera in de hand en vertrekken maar.
Ik probeer jullie mee te nemen op mijn wandeling, het weer was niet optimaal dus gebruik wat fantasie om de grijze lucht blauw te kleuren ;-)
Goed, dit is mijn vertrekpunt. Hieronder zie je de achterzijde van de plaats waar ik verblijf. Misschien moest ik nog een pijltje gezet hebben waar mijn kamer zich bevindt. Het is op de foto ook niet meteen zichtbaar maar op de vensterbank van vele kamers staat drank of ander voedsel buiten. Een alternatief voor de frigo's die hier ontbreken.
We wandelen een beetje verder en zien een ander geel/rood gebouw. Dit is het nieuwste stukje van de Angel Kanchev universiteit in Ruse.
We wandelen verder en zien de hoofdingang van de universiteit.
Handig is dat daar altijd een hele hoop taxi's te vinden zijn.
Even later komen we aan in het park.
Net zoals in de Gavers vroeger: hier en daar een spookhuisje. Maar in levende lijven hebben ze wel hun charmes moet ik zeggen. Sommige huizen zijn vermoed ik zelfs bewoond.
Maar gelijk waar je gaat in Ruse. De appartementsblokken blijven je zowat overal achtervolgen.
Dit vond ik wel een leuk zicht. Gewoon rechtdoor wandelen tussen de bomen om eens te kijken hoe groot het park was. (nvdr: ik ben zelfs niet tot aan het einde geraakt)
Geen idee wat het is, maar ook deze dingen bevonden zich in het park.
Ik kreeg het gezelschap van een eekhoorntje. Toch zeker de volle 5 minuten heb ik me kunnen stilhouden om hem (of haar) te observeren. Echt sjiek om te zien hij (of zij) van de ene boom naar de andere sprong en bijna leek te vliegen.
Niet echt toeristisch misschien maar ik wilde toch eens proberen een selfie te nemen ;-)
Uiteindelijk vond ik dat ik genoeg rechtdoor gewandeld had en dat het tijd was om terug te keren maar dan vlak langs het water. Het eerste wat ik na mijn bocht van 180° tegenkwam was dit verlaten zwembad.
En ziehier dan de Donau! Zoals ik voorspeld had, enorm grijs en mistig dus laat de fantasie extra werken om het blauw te kleuren. Er dobberden heel wat schepen en zoals je kan zien moet er zelfs een manier zijn om nog dichter bij het water lopen naast de spoorweg.
Halvewege het park zag ik rare trappen waar redelijk wat mensen voor mij naar beneden gingen. Dus probeerde ik dat ook maar. Dit is het laatste stukje van de trappen. En meteen ook het beste stukje. Het eerste deel van de trappen die zich een heel stuk hoger bevinden waren ronduit gevaarlijk. Ongelijke hoogtes, losliggende stenen, boordjes en andere dingen waar je makkelijk over kan vallen. Met andere woorden: typisch Bulgaars weer hé ;-) Alles kan :-D
Na de trap keek ik naar rechts:
(precies spookstad)
En naar links: het bleek een museum van treinen te zijn.
Het museum zelf heb ik geskipt maar ik trok wel een foto door het poortje.
Ik koos uiteindelijk voor links en wandelde alsof ik op een rollercoaster zat. De ganse tijd (en ik overdrijf niet) bergen omhoog en naar beneden. En niet zo efkes 10 meter. Echt grote stukken. Maar overal waar ik ging kon ik tussen de bomen wel het water zien.
Tot ik plots dit tegenkwam:
Wihoew, ik herkende me weer eventjes. Ik wist dat dit de achteraknt van de mall van Ruse was. Maar ik skipte hem en wandelde door richting waar die auto staat.
Nog steeds langs het water maar verder en verder dan tot waar ik normaal ging.
De spoorwegen van eerder. Ik ben niet zeker maar denk dat ze nog in gebruik zijn.
Een sfeerbeeld vanop de sporen.
Er hangen geen bellen die rinkelen maar 'k heb goed geluisterd en gekeken ;-)
We zetten de toch verder tot we deze gigantische trappen tegenkomen en toch besluiten om nog dichter bij het water te wandelen. Een goede keuze achteraf gezien.
Mooi zicht op Roemenië aan de overkant.
Een hotel aan de Donau.
Open zicht over het water terug. Dat ging ik niet gezien hebben moest ik de trappen geskipt hebben. Dan was ik waarschijnlijk nog steeds omhoog aan het lopen om god weet waar uit te komen.
Kinderen waren hier aan het spelen met ballonnen. Tot er ene zijn ballonnen verloor. (Wat had je anders gedacht? Voorspelbaar toch?)
Even later nog eens trappen ontdekt om nog dichter te geraken.
Die bogen in de lucht zijn ook een soort van trappen/brug. Ik besloot om nog tot daar te wandelen en dan te kijken om terug te keren. Ik wist aan geen kanten hoe ver ik eigenlijk was van mijn studentenkamers of de mall of wat dan ook. Ik was onderweg wel zo'n toeristische kaart tegenkomen maar er stond niet op "u bevindt zich hier" waardoor ze voor mij dan ook totaal nutteloos was.
Vasil Levski is hier een historisch bekende figuur. En blijkbaar heeft hij ook zijn eigen boot. (Of gewoon iemand die zijn naam gebruikt als inspiratie)
Herinner je je nog die bogen waar ik op wilde wandelen om terug te keren? En die boot van Levski en het hotel? Wel ziehier, het uitzicht vanop die brug:
Ik wilde normaal de eerste straat nemen maar zag toen een kerktorentje blinken. Toch maar even checken dacht ik. Het bleek de Sint Pauls Church te zijn. (gezien op die kaart van daarnet en ook gewoon op het plakkaatje voor de deur)
Dan maar de volgende straat genomen om deze leuke martenitsa tegen te komen. Weet je niet wat een martenista is, lees dan even mijn vorige blogbericht.
Op het einde van de straat begon ik mij zowaar te herkennen. En inderdaad, ik was juist, ik volgde de straat en kwam uit bij het centrale plein.
Het eerste gebouw van links met die twee torentjes is de concertzaal (waar ik vorige week naar het concert gaan kijken ben) ernaast is zo'n happy bar en grill van die keten. In Sofia ben ik daar al eens gaan eten. Dus ik moet bij gelegenheid deze van Ruse toch ook testen. En nog eens ernaast gewoon een winkeltje. Als ik mij goed herinner zijn deze gebouwen ook van historisch of architecturaal belang.
Een man (vermoedelijk gypsie) zat te spelen op een "vul zelf naam in" om wat geld te schooien.
3 maart is hier de nationale feestdag, maar ik heb zo het gevoel dat ze hem vroeger gevierd hebben. Het standbeeld dat symbool staat voor Ruse lag vol bloemenkransen.
Deze leeuw kreeg zelfs een bloem in zijn mond/muil.
Of misschien was hij gewoon jaloers op de andere die een ketting heeft?
Nu ik toch al op de trappen van het standbeeld stond kon ik zowel van de situatie profiteren om een foto te nemen van hun justitiepaleis. Bij deze zie je hieronder dus het justitiepaleis.
Ik wist weer waar ik was en besloot nog eens langs de mall te passeren om te kijken wat er binnen eigenlijk te vinden was. Helaas ben ik daardoor wel vergeten om tussendoor nog een sfeerbeeld te trekken. (Lees als: ik durfde niet zo goed, het was nog 1 maart en de mini kraampjes met martinitsi stonden afgeladen vol waardoor ik écht we als een toerist zou overkomen indien ik daar begon foto's te nemen als enige)
Dit is de binnenkant van de mall. Zoals je ziet geen kat. Dit is ook iets typisch Bulgaars volgens de ESN'ers.
Maar ik kon er gratis naar een normaal toilet en ontdekte een gigantische winkel met koopjes! De winkel heet China City en heeft alles. Maar echt ALLES. Reiskoffers, ballerina's, casual schoenen, winterlaarzen, ondergoed, sexy lingerie, broeken, t-shirts, truien, kousen, mutsen, sjaals, handtassen, ah en in een bijgedeelte nog alles van kuisgerief of huishoudelijke spullen. @ mama: als ik eens een dipje heb en wil shoppen om dat op te lossen, dan ga ik naar daar! 'k heb er al supertoffe schoenen gezien :p (en wat heb ik toch met schoenen sinds ik hier ben?)
Nog even de hoofdingang tonen.
Aan de andere kant ligt dan het ziekenhuis, maar ook hier nog geen foto omdat ik geen ramptoerist wilde zijn.
Terug naar het park om terug te keren naar mijn kamer om op te warmen.
Onderweg nog wat standbeelden tegengekomen waarvan deze de grootste was. Vraag me alleen niet wie hij is. Hij had geen naambordje of dergelijke.
Et voila, als we dit gebouw zien dan weten we dat het niet ver meer is. Een andere ingang van de Angel Kanchev universiteit. Soms neem ik samen met de jongens deze ingang als shortcut naar onze kamers.
Maar ik wilde nog genieten van de frissen lucht en nam de tweede shortcut. Dit is een klein smal baantje (zonder verlichting helaas) die ons ook een paar minuten uitspaart.
En als extra'tje een foto van het restaurant waar ik zowat dagelijks (of soms twee keer per dag als het weekend is) ga eten. Alleen of met de andere twee Erasmussers hier.
Ziezo. Dit was hoe mijn middag eruit zag.
Hopelijk konden jullie er ook van genieten.
Tot de volgende!
PS: nog eventjes geduld en ik heb voor de eerste keer bezoek :-D
Mijn voorganger is hier om het dagcentrum waar ook zij gewerkt heeft eens te bezoeken.
Hiephoi, we gaan al ervaringen kunnen uitwisselen ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten