Tussentijdse update Ruse week 2

Hey allen,

Bij deze een update van wat er tot nu toe al gebeurd is hier in Ruse.

We eindigden het vorige bericht op zondagavond, dus logischerwijs begin ik nu op maandagmorgen. Of eerder zondagnacht, vraag me niet waarom maar het duurde vier uur voor ik in slaap viel. Op zich voelde ik mij nog niet zo moe en viel maandag best wel mee. Niet echt speciale dingen te vermelden.

Dinsdag daarentegen was compleet anders... De vermoeidheid sloeg enorm toe en de ergotherapeut was terug van verlof. Laat ons zeggen dat onze kennismaking niet bepaald soepel verliep en voor de rest vergeten we het gewoon. Dinsdagavond ook niet echt iets speciaals. Ik weet zelfs al niet meer of ik alleen gaan eten ben of samen met de boys.

Ah just! Dinsdagochtend vertrok ik vroeger om mijn vuile was te brengen. Ze werken daar pas vanaf 8u30 en dat is ook het moment waarop ik normaal naar stage vertrek. Dus het moest een beetje rap gaan. Helaas was dit buiten mijn beperkte kennis Bulgaars gerekend.

Ik probeer even de situatie te schetsen: ik stond daar met een gigantische linnenzak vol kleren, zij deed teken of het enkel kleren waren en ik zei "da". Toen vroeg ze nog iets en ik dacht dat ze wilde weten of er ook handdoeken of lakens inzaten. Ik antwoordde: "ne"
Niet bepaald het antwoord dat ze hoopte want ze vroeg het nog zeker drie keer opnieuw. Uiteindelijk nam ze me mee naar binnen en wees naar een hoopje geplooide kleren. Toen viel mijn frank dat ze vroeg of het ook gestreken en geplooid moest worden. Uiteraard zei ik dan ja, anders moet ik dat allemaal nog zelf plooien zoals in Sofia en het koste mij daar al een uur. (grotendeels omdat het nogal lang duurde om mijn kousen weer te sorteren)

Net toen ik dacht dat het moeilijkste achter de rug was vroeg ik wanneer ik het terug mocht komen halen. Ze schreef op een briefje 12u. Damn, dan werk ik nog. Ik terug mijn beste Bulgaars bovengehaald om te zeggen dat ik werk van 9u tot 16u30, ze leek het te begrijpen en vroeg waar ik werkte. Uiteindelijk schreef ze 8u30 op met de woorden "en erna werken"
We hadden een deal. Ze woog mijn kleren, ik betaalde en snelde toen naar het werk.

Weekend, uitrusten en Mall of Rousse

Heyhey,

Vrijdag heb ik het weekend al feestend ingezet.

Zaterdag probeerde ik dan uit te slapen. Helaas mislukte dit gradioos doordat die rolluikjes hier enorm veel licht doorlaten. Nog meer dan in Sofia.

's Ochtends ging ik naar Kaufland om grote boodschappen te doen. Veel interessants valt daar eigenlijk niet over te vertellen denk ik. Het meest spectaculaire is eigenlijk dat je hier water per 10 liter kan kopen. En hoe meer water je meebrengt hoe goedkoper het is. Zo strompelde ik dus met 5 liter drank (3 water en 2 cola) en al mijn andere aankopen de ganse weg terug. Het lijkt weinig maar als je er een half uur ver mee moet wandelen is het toch lastig :-p

Ik moet nog wat wennen aan de uren waarop mijn mede-Erasmussers hier eten maar het is natuurlijk altijd gezelliger om samen te eten dan altijd alleen. Ook het tempo van klaarmaken was gisteren extreem traag. In Bulgarije krijg je nooit samen je eten. Ongeacht wat je vraagt...

Gisteren dacht ik echt dat we alledrie tegelijk zouden kunnen eten, we hadden immers elk een pizza gevraagd. Maarnee... Mijn pizza kwam zo'n 10 minuten later dan die van de boys.

Daarna wilde ik samen met Alex, de andere Belg dus, onze was gaan brengen. Volgens het blad werkten ze op zaterdag. Toen viel ons oog op een geschreven blaadje dat er deze zaterdag (of mss iedere zaterdag, ik begreep niet alles) niet gewerkt werd. Wij terug naar boven met onze was.

Oké, ik heb nog een kaart nodig van Ruse, laten we naar de toeristische dienst gaan.

Zo gezegd, zo gedaan. Maar ook dit keer geen geluk. Gesloten het ganse weekend. 

Beloofde beloning

Hey,

Ik had jullie een kleine verassing beloofd.
Dit keer geen tekst, maar enkel foto's!

Eindelijk terug internet (part 5 - internettroubles eindelijk opgelost)

Oké, de aanhouder wint
Na dit bericht is iedereen weer up-to-date denk ik...

Alrighty. Ondertussen zijn we al teruggeflitst naar woendagmiddag. Toen zijn we dus terug naar die dormlady geweest, ze hebben opnieuw wat telefoons gepleegd en overlegd enzo om uiteindelijk tot het besluit te komen dat ik beter blijf waar ik ben. Er is niet echt een betere optie, enkel bij Oekraïense meisjes en er was geen mogelijkheid om ze eerst te ontmoeten en dus te checken of ze idd Engels kunnen. Nu goed, de communicatie zal wel verbeteren. En mijn kamer is dicht bij de twee andere Erasmussers. 

Daarna naar de universiteit voor mijn internet. Helaas, geen geluk, morgen tussen 3u30 en 5u zouden ze langskomen. Dusja, weer geen internet voor mij. Gelukkig mocht ik terug de computer van mn kamergenoot gebruiken en kon ik toch efkes alles uitstorten bij mama via skype. Dat deed wel deugd en om 20u vertrok ik dan samen met Alex, de Belg, en Javi, de Spanjaard, richting bowling. Daar leerde ik nog andere Bulgaarse, Engelssprekende, mensen kennen. Het was best gezellig eigenlijk, dan nog iets eten en zo werd het een leuke avond/nacht. 

Wie kan uitzetten, kan ook werken zegt men. Zo ging ik dus op donderdagochtend terug naar stage. Ook op stage verloopt alles vlotter, ik kreeg zelfs al complimenten over mijn Bulgaarse uitspraak en dat ik rap woorden leer en onthou (hiephoi, eindelijk eens positieve dingen)

Eindelijk terug internet (part 4 - vervolg kotfeestje + 2e stagedag)

Goed, de spannende ontknoping: was mijn kamer een zwijnenstal of niet? Lees het snel hieronder...

's Avonds om 19u15 kwam mijn ESN buddy, ik vroeg hem of hij een restaurantje wist zijn waar ik lekker kon eten en ook gratis op wifi ging kunnen. Gelukkig was er superdicht een en zo spendeerde ik zowat de hele avond daar. Het eten smaakte me wel, was spotgoedkoop en ik kon eindelijk eens praten met het thuisfront.

Om 22u20 (ik zat er toen al van 19u30) kwam de eigenaar zeggen dat het bijna ging sluiten. Maarja, het feestje zou nog duren tot 23u. Maar mama had gelijk, het was evengoed mijn kamer als die van haar en als ze dan toch om 23u ging verleggen kon ze evengoed om 22u30 ook verleggen.

Ik raapte al mijn moed bijeen en kprobeerde de kamer in te geraken. Ze kwam bij me in de gang staan samen met een jongen die een beetje Engels kon. Ik zei dat ik wilde slapen en vroeg of ze nu al konden vertrekken,  ze bleven aandringen dat ik mocht blijven en dat het binnen een half uur zeker gedaan zou zijn. Dus zat er voor mij niets anders op dan mij op een hoekje van mijn bed te wringen en te wachten tot ze weggingen. Niemand deed ook maar enige moeite om een woord Engels te spreken tegen mij en ik bleef bij mijn eerste gedacht dat mijn kamergenoot dan nog de beste van heel die hoop is. De rest zijn zo van die arrogante schminkpopkes… op een bepaald moment begon er een gewoon een sigaret op te steken alsof het normaal was.

Eindelijk terug internet (part 3 - 1e stagedag en kotfeestje)

Goed, we zijn geëindigd bij mijn eerste stage dag die ging beginnen.

Om 8u40 vertrok ik naar buiten, ik dacht meteen een taxi te kunnen vinden maar dat was een misser. Goed, gelukkig wist ik dat er aan de universiteit een hele hoop te vinden zouden zijn. Ik stapte in en kon hem uitleggen waar ik moest zijn. Hij zette me af aan een groot gebouw en ik wist totaal niet waar de ingang zat. Ik zag 5 deuren  en probeerde ze allemaal uit, uiteindelijk kwam iemand naar me toe en toonde waar de correcte ingang was.

Ik werd binnengelaten en probeerde mij zo goed mogelijk voor te stellen. Een kind kwam zelfs al knuffels geven. Maar goed, na een rondleiding en uitleg van nog geen half uur liet ze mij alleen. De eerste momenten waren de hel. Ik kon gelukkig rood en groen uitspreken en mij eventjes bezighouden met een kindje maar de communicatie verliep supermoeilijk. Een van de begeleiders zag wat ik probeerde te doen en probeerde te helpen maar eens de oefening klaar was wist ik totaal niet wat gedaan.

Tijdens de middagpauze belandde ik bij iemand die er nog niet zo lang werkt en die ook Engels kan. Alé, toch net genoeg om te communiceren. Ze liet me proeven van iets dat ze samen met haar grootmoeder gemaakt heeft. Echt superlekker! Toevallig had ik enkel brood mee en zij enkel beleg, dus ik vond het echt gezellig. Na de middag was er een soort vergadering. Ik werd kort voorgesteld en blijkbaar hadden bepaalde mensen in de vlucht zelfs niet door dat ik een buitenlandse was en eigenlijk totaal geen Bulgaars kan.

Eindelijk terug internet! (part 2 - 1e volle dag Ruse + kennismaking kamergenoot)

Hey,

Zoals beloofd een nieuwe episode over een nieuwe dag.
Zo werd het dus zondag, opnieuw een niet zo'n leuke dag.

Ik wist niet wat te doen. Misschien ging nog iemand langskomen met mijn welkomstpakket maar misschien ook niet. Maar ik heb geen Bulgaars nummer en ook geen internet, dus ik was compleet onbereikbaar.

Ik zocht naar een winkeltje maar vond niet echt iets naar mijn gedacht. Uiteindelijk vroeg ik aan de andere Belg hier waar het centrum was. Hij was nogal gehaast omdat hij moest gaan eten met zijn ouders maar ik wist ongeveer waar het centrum was. Dus na een dutje besloot ik mij nog eens buiten te wagen.

Deze keer met succes, ik had iets gevonden om te eten en ik had alvast brood en iets om te drinken gekocht.

Eindelijk terug internet! (update part 1 - verhuis Smolyan - Ruse)

Hey,

Met grote trots kan ik jullie melden dat ik eindelijk terug ben in de digitale wereld van internet, mail, facebook, skype en blog! Het was een heeeeeel moeilijke bevalling die begon op zaterdagavond 23u en geëindigd is vandaag omstreeks 16u30. Net geen volle week van de aardbol verdwenen.

Okeee *zap* we keren terug in de tijd naar vorige week zaterdag.
Gelukkig heb ik een worddocumentje bijgehouden om mijn geheugen wat te helpen.

Na m’n laatste berichtje moesten we de bus op. Gelukkig was de chauffeur zo vriendelijk om ons aan het hotel op te halen. Daarna reed hij naar de echte startplek van zijn traject. Nog 20 minuutjes wachten en dan zou onze 5 uur durende rit beginnen.

Plots stapte een oud madamke op, ze keek rond alsof ze iets aan het zoeken was. Uiteindelijk wees ze naar een van mn klasgenoten en brabbelde iets in het Bulgaars wat wij uiteraard niet verstonden. Ze begon te wijzen van haar ticket naar een nummertje dat blijkbaar naast de stoel stond en we begonnen te verstaan dat er blijkbaar stoelnummers waren. Nuja, in ons beste Bulgaars probeerden we te zeggen dat we geen nummertje hadden waarop ze boos werd, met haar ogen draaide en terug uit de bus liep. Toen ging ze als een echte kinderlijke klikspaan naar de buschauffeur om dan uiteindelijk nog een beetje later terug in te stappen en ergens anders te zitten.

Laatste momenten Smolyan

Hey!


Update tot hiertoe:
Donderdagmiddag heb ik zoals voorspeld gestudeerd voor het examen.
Het weer was hier prachtig! Samen met Ramona zaten we op het balkon in onze t-shirt in het zonnetje!
Z A L I G!!!

Dan vrijdagochtend maakte ik het examen, supersimpel vond ik. En best grappig, ze  nemen het hier totaal niet serieus. Eventjes het examen schetsen:

We kwamen binnen en de blaadjes lagen al klaar. Dit geeft de indruk van een serieus examen. Ze begon met het dictee en toen mochten we op eigen tempo verderwerken. Plots liep ze langs en zei: ja, goed bezig of ze zei tegen iemand anders: vergeet niet dat die regel hier van toepassing is. Ze hielp dus tijdens het examen.

Nog eens 10 minuten later liep ze gewoon even naar buiten om met de andere leerkrachten te praten. En na 5 minuten klopte ze, kwam binnen en zei: ik laat jullie gewoon weten dat ik bijna terug binnenkom. Hilarisch toch?

Nuja, de test was super en ik ben zeer tevreden met mijn resultaten.

Nog een primeur: leren ski'en!

Hey,

Vandaag leerde ik ski'en. Men zegt wel eens dat je dingen leert door vallen en opstaan maar ik ben geen enkele keer gevallen. Dus het thuisfront hoeft zich geen zorgen te maken, ik mankeer niets :-D

Samen met de drie Spaanse meisjes volgde ik een uurtje les. De geplande twee uur werden ingekort  naar een uur, we vertrouwden die leraar niet echt. Dus leerden we het op onszelf. We tsjoolden de "mini beginners berg" op om vervolgens na 3 seconden al terug beneden te staan en terug naar boven te dutsen met onze gigantisch zware en lompe ski-schoen. Maar het was leuk!

Ziehier het bewijs dat ik recht kon staan en dus leerde ski'en. Indien we vrijdag teruggaan dan ga ik sowieso mee met de andere om langs pistes te ski'en. Morgen gaat wss niemand gaan omdat we dan echt eens moeten studeren aan ons Bulgaars. Vrijdagochtend is immers het examen...

Excursie

Hey,

Vandaag les van 8u30 tot 10u ipv 9u tot 13u.
De minibus stond ons al op te wachten om de hele dag op excursie te gaan.

1e halte: Smilyan (niet Smolyan, maar met een I)

Daar bezochten we het boonmuseum. Je leest het goed, een museum over bonen...

Een typische lokale specialiteit. Nu het museum  bestond voornamelijk uit tekeningen gemaakt door kinderen met bonen. In de ruimte ernaast was een gigantisch onafgewerkte bonentekening. De traditie wil dat iedere bezoeker van het museum een boon bijplakt en vervolgens zijn naam in het boek schrijft. Als de tekening helemaal vol is zouden ze hiermee in het Guiness World Record Book moeten komen.

Aankomst in Smolyan

Hallo!

Gisteren vertrokken we om 13u in Sofia richting Plovdiv. Na zo'n twee uur en een half rijden mochten we eindelijk eens onze benen strekken en een toilet zoeken. Na 15 minuten pauze terug de bus in voor nog eens twee uur en een half. Om 18u kwamen we eindelijk doodmoe aan in Smolyan.

Goed de busrit valt samen te vatten in enkele zinnen: geen toilet op de bus, veel te veel gaten en oneffenheden op de weg waardoor we constant dooreen geschud werden, veel te warm zonder afkoelingssysteem en hoe verder we reden hoe meer we ons in de middle of nowhere bevonden maar ooooh zo'n mooie uitzichten die voor mij alles goedmaakten. Bergen, rotsen, riviertjes met keien en stenen, prachtige panorama's zoals ik ze graag heb :-) Ik voelde me terug als klein meisje op vakantie naar Zwitserland of Oostenrijk. Misschien moet ik op de terugweg proberen foto's te nemen. Ik zag af en toe zelfs roofvogels, maar weet totaal niet of het een arend, een havik of nog iets anders was.

Oververmoeid van het nietsdoen kwamen we aan in het hotel, dumpten onze valies in de kamer (die overigens goedgekeurd is en zelfs een bad heeft) om daarna met de hele groep te gaan eten. Voor een weekje geen douche die vlak naast het toilet staat en alles natmaakt :D Hiephoi! We hebben zelfs een balkon met zicht op de bergen:

Zomerdagje midden in de winter :-D

Met dit bericht ga ik zoveel mensen jaloers maken (waarvoor alvast mijn oprechte excuses :p)

Goed, het was echt mooi weer en we wilden nog eens profiteren van onze laatste dag in Sofia. We namen de bus en tram voor onze eerste stop: de Russische kerk.
We wilden nog een briefje schrijven met een wens op. Je weet nooit hé, hoe meer briefjes je schrijft en achterlaat hoe meer kans dat het uitkomt? :p

Nuja, best grappig, we namen stiekem foto's met ons briefje en wisten vervolgens niet echt waar het naartoe moest. Ramona zag een bak staan met een gleuf in en veronderstelde dat we het daarin moesten steken. Pas nadat onze briefjes al door de gleuf gepasseerd waren begon ik te twijfelen: zeker dat het geen bak is voor donaties om de kerk te onderhouden?

Dusja, ofwel hebben we het juist gedaan, ofwel gaan er nu twee briefjes tussen het geld zwemmen.

Goed, tweede halte: happy sushi. Aangezien Ramona het eten hier niet zo super vind (en daarin is ze niet alleen :p) en zij zot is van sushi sinds ze een half jaar in China verbleef, wou ze perse sushi. Voor mij de allereerste keer...

Ik besloot op safe te spelen en koos voor een sushi met zalm en een rijstgerecht met visbrokjes en groenten. We kregen er plots een zotte bui en trokken maar wat selfies, gecombineerd met mooie foto's omdat ons uitzicht zalig was. We zaten aan een tafel tegen het raam en het leek alsof we door een gigantisch groot tv-scherm keken naar het voorbijwandelende volk.

Oké, here are the pictures :p
De selfies (een deel toch)

Het uitzicht. Precies alsof er geen raam was.

Mijn allereerste sushi's! En ze waren lekker! :-D
Haha, dat groene toefke daar boven op het bord is wasabi. Toen ik met mijn stokjes een beetje proefde ervan schoot Ramona uit in een gigantische lachbui. Blijkbaar ben je niet verondersteld om dat zomaar op te eten. De ongeschreven sushi-wetten zeggen dat je het moet mengen in het kleine potje samen met soya saus. Anyways, het was al te laat voor mij. Ik zat daar te wapperen als een halve gek omdat het écht wel superpikant was...

De sushi's van Ramona. Ze was zo content met haar bordje sushi's.

Tadam, het bewijs dat ik met stokjes kan eten!
(2e lachbui van Ramona: ik sneed mijn sushi's eerst met mes en vork in twee zodat ik kon proeven met en zonder de wasabi-soya-mengeling. Nog iets wat not-done was dus)

Met volle magen vertrokken we naar Boulevard Vitosha. Tijd om te SHOPPEN!
En deze keer heb ik ook me laten verleiden tot kopen.

Voor de vrouwen (en andere nieuwsgierigen) onder ons dit zijn mijn nieuwste aanwinsten:
(niet nieuwsgierigen, scroll gerust verder)
Een nieuwe broek en een rokje (is langer dan het er op de foto uitziet hoor, geen mini-rokje dus)

Om nog even de titel van het bericht nader te verklaren. De zon scheen de hele dag en we voelden ons echt alsof we op een zomerdag in de vakantie aan het shoppen waren. En waaraan doet een warme zomerdag ons nog denken?
IJSJES!

Tijd dus om eens helemaal zot te doen en een ijsje te eten.

En na het ijsje keerden we als twee gelukkige vrouwen terug naar ons kamer. Nog wat sfeerbeelden van de winkelstraat. Op het einde van de straat zie je de Alexander Nevski kerk terug tevoorschijn komen en er was ook straatanimatie aanwezig. Superkoddig de blik van die man naar het kleine meisje.

In de buurt van ons hostel zagen we terug paard en kar. En we namen wss voor het laatst nog een foto van "onze" berg. We zullen het uitzicht op die berg op de achtergrond wel missen. Maar hey, geen probleem, vanaf morgen verblijven we enkele dagen in de bergen. Genoeg mooie panorama's in het vooruitzicht dus.

Na deze leuke middag vond ik het zelfs niet erg om de was te plooien. (of misschien komt dit omdat ik tijdens het kousen plooien aan het skypen was met mijn mama en m'n allerliefste liefje. Soit, ik wijk af, terug naar de essentie =>)

Voor het eerst sinds mijn verblijf hier liet ik mijn kleren wassen. Conclusie: niets kwijt, niets lijkt gekrompen, een broek met een gat in (chance dat ik net een nieuwe gekocht heb) en het voelt allemaal nogal stug aan. Zo zie je maar: mama's was is en blijft altijd de beste was: fris, zacht en het ruikt lekkerder!

Ziezo, hopelijk is het bericht niet te lang of saai geworden. Ik vond het alvast een zeer geslaagde dag en ga me klaarmaken om binnen een kwartiertje te vertrekken naar een klein feestje bij een klasgenoot. Voor Ramona en ik is dit immers onze laatste avond in Sofia. Na Smolyan reizen wij elk verder naar ergens anders terwijl de andere terugkeren om te studeren in Sofia city.

Tot de volgende!

Mini-foto-blog-om-goed-te-maken-dat-ik-m'n-camera-vergeten-was

Hey,

Bij deze de foto's van het museum waarover ik vertelde in mijn berichtje van 5 februari (http://biekeinbulgarije.blogspot.com/2014/02/camera-vergeten.html)

Dit zijn foto's die Ramona getrokken heeft.

Laatste lesdagen in Sofia

Hey,

Gisteren heb ik geen berichtje geschreven. We hadden immers gewoon onze dagelijkse vier uurtjes Bulgaarse les, en erna was ik gewoon zodanig lui dat ik ervan genoten heb om de ganse namiddag op computer (skype, facebook,...) te chillen en mij bezig te houden. Ondertussen probeerde ik mezelf wijs te maken dat ik ook mijn Bulgaarse lessen eens moest studeren.

Het werden uiteindelijk drie cursusblaadjes grammatica schrijven en het huiswerk maken.

Ah, en Ramona en ik hebben nog een anders Bulgaars restaurantje uitgetest. Ik vind persoonlijk dat mijn maaltijd er nog goed uitziet:

Camera vergeten :-(

Voor de allereerste keer ben ik mijn camera op m'n kamer vergeten.

Vandaag hadden we de derde leerkracht in het team en zij is ook pakken beter dan de vorige. Ze is super-rustig, legt alles duizend keer uit, heeft duidelijke bordschema's enzovoort. Ze heeft een enorm relaxerend effect op ons. De motivatie is terug ;-)

Goed, na de les snel terug zo'n gigantisch stuk pizza genomen om rap een mazrutka naar het centrum te nemen. Enja, ik weet het, ik moet dringend nog eens een slaatje ofzo eten, de laatste dagen waren behoorlijk ongezond en fastfood-achtig.

We liepen wat rond in Sofia en kregen ondertussen ook uitleg van onze favoriete leerkracht. Na voor de derde keer al in de Nevski kathedraal geweest te zijn was het tijd voor nog een andere kerk met alweer... een museum. Het derde op anderhalve week. Het wordt een beetje teveel van het goede.

Nuja, dit keer vond ik het wel een leuk museum. Spijtig dat ik m'n camera niet bij me had. Het museum bevond zich onder een kerk en was eerder een soort mini-doolhof van onderaardse gangen. Dus geen klassiek museum vol vitrines met objecten. Echte ruïnes met graftombes enzo. Best wel indrukwekkend. En als ik het goed begrepen heb dan liepen we daar eigenlijk rond in de resten van een of andere kerk of kathedraal die tot vier keer toe afgebroken en heropgebouwd werd.

Eenmaal daar buiten vroeg de leerkracht: moeten we hier stoppen? Jullie zien er allemaal zo moe uit? Of gaan we verder, ik heb nog documenten voor een ander museum.
We bedankten vriendelijk met de woorden: we  zijn moe, we kunnen een andere keer wel naar dat museum gaan.

Ramona en ik zochten nog een kapper voor haar, we sukkelden wat met het taalverschil en ze kwam buiten met een hele hoop krullen. Daarna terug de bus op om daarna eindelijk eventjes relaxen en gezellig niets doen.

Bij deze eens een korte blog en morgen wordt wss nog eens een rustige studeer/relax namiddag.
Al dat citytrippen en Bulgaars leren is toch lastiger dan een mens zou denken ;-)

Do skoro!

Verkenning Shopping mall Sofia

Hey,

Vandaag onze test teruggekregen, er stonden geen punten op maar ik had slechts enkele kleine foutjes :-)
Helaas nog steeds de niet zo leuke leerkracht. Ze is echt direct, onbeleefd, grof en iedereen z'n motivatie is precies aan het wegsmelten (samen met de sneeuw trouwens)

Goed, na de les zijn Andrija, Balam, Lana, Ramona en ik ergens dürüm/kebab gaan eten. Volgens Balam konden we daar de lekkerste vinden. Nuja, ik ben geen expert, het was lekker maar of het nu de beste was dat durf ik toch ook niet beweren. Ohja, en supergrappig, ik heb al af en toe eens goesting gehad in Belgische frietjes, tot twee keer toe heb ik iets voorgeschoteld gekregen dat meer leek op gebakken patatjes dan op chips en dan plots geheel onverwachts vind ik frieten terug in dat durum ding.

Soit, dat terzijde. Balam toonde ons nog wat plekjes in Sofia. Achtereenvolgens een overdekte versmarkt. Ofja, ik weet de naam niet, maar allemaal kraampjes met onder andere heel veel verse producten maar precies in een overdekte hangar ofzo. Dan "The Ladies market". Een beetje zoals een gewone markt hier in België. En dan die leeuw staat aan de poorten van de ingang van Sofia. Meer historische tralala weet ik er ook niet van ;-)

A class with a view... + cultureel verschil + beloofde foto's teacher

Hi there!

Wel, vandaag was niet echt een speciale dag. Een leuke gelegenheid dus om eens te stoefen met het uitzicht. Wanneer ik les heb moet ik altijd naar de 7de verdieping (met de lift uiteraard)
Velen zullen jaloers zijn op het uitzicht vanuit onze klas. In België is het namelijk niet zo gebruikelijk dat je altijd zicht heb op een berg. Wel, ons raam kijkt op de "Vitosha" berg.

Dikwijls zien we hem niet door de mist maar vandaag was hij echt mooi zichtbaar:

Geef toe, er zijn ergere uitzichten hé ;-)
(die van mijn hostelkamer bijvoorbeeld)

Rila klooster / Рилски манастир

Goeieavond!

Mensen die mij een beetje kennen weten dat ik liever een half uur te vroeg ben dan 5 minuten te laat. Helaas gooide het openbaar vervoer grondig roet in het eten.

De bus die normaal iedere 15 minuten moest komen (of zelfs vaker, het was nog niet na 18u30) liet ons 25 minuten wachten waardoor we daarna in plaats van een andere bus/tram een taxi namen om toch nog op tijd ter plekke te geraken. (lees als: dik te laat maar nog op tijd voor de bus vertrok)

Doordat wij de laatsten waren moesten we de twee overige plaatsen opvullen. Ik zat echt op de slechtste plek die je je maar kan inbeelden. Die twee uur durende rit was echt de hel. Maar soit, in het terugkeren had ik een betere plek en het was echt een mooie dag, dus we nemen het er maar bij. ;-)

Liftetime primeur: ballet en meest grappige taxi-rit ever

Hey,

Op dit moment is het eigenlijk al zondag, maar ik ga eventjes zeuren en doen alsof ik dit op zaterdag geschreven heb...

Vandaag was een rustige dag. Ramona voelde zich ziek en we hadden gisteren enorm veel gezien in de les. We besloten er dus een studeerdagje op ons kamer van te maken.

's Middags ging ik alleen gaan eten in "The School". Het meisje die me bediende herkende me al en gaf een Engelstalige menukaart. (ja, das iets vreemds, enkel over de middag op schooldagen leggen ze de Engelse kaarten, 's avonds en in het weekend zijn ze in het Cyrillisch)

Ik had enorm veel zin in vlees dus bestelde ik iets waar "meat" bijstond. The Chef's speciality klonk niet slecht. Oké, het was niet slecht maar mijn "vleesgoestje" was niet echt gestild.
Ziehier waarom: