Goed, het was echt mooi weer en we wilden nog eens profiteren van onze laatste dag in Sofia. We namen de bus en tram voor onze eerste stop: de Russische kerk.
We wilden nog een briefje schrijven met een wens op. Je weet nooit hé, hoe meer briefjes je schrijft en achterlaat hoe meer kans dat het uitkomt? :p
Nuja, best grappig, we namen stiekem foto's met ons briefje en wisten vervolgens niet echt waar het naartoe moest. Ramona zag een bak staan met een gleuf in en veronderstelde dat we het daarin moesten steken. Pas nadat onze briefjes al door de gleuf gepasseerd waren begon ik te twijfelen: zeker dat het geen bak is voor donaties om de kerk te onderhouden?
Dusja, ofwel hebben we het juist gedaan, ofwel gaan er nu twee briefjes tussen het geld zwemmen.
Goed, tweede halte: happy sushi. Aangezien Ramona het eten hier niet zo super vind (en daarin is ze niet alleen :p) en zij zot is van sushi sinds ze een half jaar in China verbleef, wou ze perse sushi. Voor mij de allereerste keer...
Ik besloot op safe te spelen en koos voor een sushi met zalm en een rijstgerecht met visbrokjes en groenten. We kregen er plots een zotte bui en trokken maar wat selfies, gecombineerd met mooie foto's omdat ons uitzicht zalig was. We zaten aan een tafel tegen het raam en het leek alsof we door een gigantisch groot tv-scherm keken naar het voorbijwandelende volk.
Oké, here are the pictures :p
De selfies (een deel toch)
Het uitzicht. Precies alsof er geen raam was.
Mijn allereerste sushi's! En ze waren lekker! :-D
Haha, dat groene toefke daar boven op het bord is wasabi. Toen ik met mijn stokjes een beetje proefde ervan schoot Ramona uit in een gigantische lachbui. Blijkbaar ben je niet verondersteld om dat zomaar op te eten. De ongeschreven sushi-wetten zeggen dat je het moet mengen in het kleine potje samen met soya saus. Anyways, het was al te laat voor mij. Ik zat daar te wapperen als een halve gek omdat het écht wel superpikant was...
De sushi's van Ramona. Ze was zo content met haar bordje sushi's.
Tadam, het bewijs dat ik met stokjes kan eten!
(2e lachbui van Ramona: ik sneed mijn sushi's eerst met mes en vork in twee zodat ik kon proeven met en zonder de wasabi-soya-mengeling. Nog iets wat not-done was dus)
Met volle magen vertrokken we naar Boulevard Vitosha. Tijd om te SHOPPEN!
En deze keer heb ik ook me laten verleiden tot kopen.
Voor de vrouwen (en andere nieuwsgierigen) onder ons dit zijn mijn nieuwste aanwinsten:
(niet nieuwsgierigen, scroll gerust verder)
Een nieuwe broek en een rokje (is langer dan het er op de foto uitziet hoor, geen mini-rokje dus)
Om nog even de titel van het bericht nader te verklaren. De zon scheen de hele dag en we voelden ons echt alsof we op een zomerdag in de vakantie aan het shoppen waren. En waaraan doet een warme zomerdag ons nog denken?
IJSJES!
Tijd dus om eens helemaal zot te doen en een ijsje te eten.
En na het ijsje keerden we als twee gelukkige vrouwen terug naar ons kamer. Nog wat sfeerbeelden van de winkelstraat. Op het einde van de straat zie je de Alexander Nevski kerk terug tevoorschijn komen en er was ook straatanimatie aanwezig. Superkoddig de blik van die man naar het kleine meisje.
In de buurt van ons hostel zagen we terug paard en kar. En we namen wss voor het laatst nog een foto van "onze" berg. We zullen het uitzicht op die berg op de achtergrond wel missen. Maar hey, geen probleem, vanaf morgen verblijven we enkele dagen in de bergen. Genoeg mooie panorama's in het vooruitzicht dus.
Na deze leuke middag vond ik het zelfs niet erg om de was te plooien. (of misschien komt dit omdat ik tijdens het kousen plooien aan het skypen was met mijn mama en m'n allerliefste liefje. Soit, ik wijk af, terug naar de essentie =>)
Voor het eerst sinds mijn verblijf hier liet ik mijn kleren wassen. Conclusie: niets kwijt, niets lijkt gekrompen, een broek met een gat in (chance dat ik net een nieuwe gekocht heb) en het voelt allemaal nogal stug aan. Zo zie je maar: mama's was is en blijft altijd de beste was: fris, zacht en het ruikt lekkerder!
Ziezo, hopelijk is het bericht niet te lang of saai geworden. Ik vond het alvast een zeer geslaagde dag en ga me klaarmaken om binnen een kwartiertje te vertrekken naar een klein feestje bij een klasgenoot. Voor Ramona en ik is dit immers onze laatste avond in Sofia. Na Smolyan reizen wij elk verder naar ergens anders terwijl de andere terugkeren om te studeren in Sofia city.
Tot de volgende!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten