zaterdag 1 februari 2014

Liftetime primeur: ballet en meest grappige taxi-rit ever

Hey,

Op dit moment is het eigenlijk al zondag, maar ik ga eventjes zeuren en doen alsof ik dit op zaterdag geschreven heb...

Vandaag was een rustige dag. Ramona voelde zich ziek en we hadden gisteren enorm veel gezien in de les. We besloten er dus een studeerdagje op ons kamer van te maken.

's Middags ging ik alleen gaan eten in "The School". Het meisje die me bediende herkende me al en gaf een Engelstalige menukaart. (ja, das iets vreemds, enkel over de middag op schooldagen leggen ze de Engelse kaarten, 's avonds en in het weekend zijn ze in het Cyrillisch)

Ik had enorm veel zin in vlees dus bestelde ik iets waar "meat" bijstond. The Chef's speciality klonk niet slecht. Oké, het was niet slecht maar mijn "vleesgoestje" was niet echt gestild.
Ziehier waarom:


Maar ik was toch content want ik probeerde zoveel mogelijk in het Bulgaars te zeggen. En omdat het zo goed lukte sprak ik zelfs in de nonstop shop bij het hotel ook geen enkel woord Engels. Ik moet er eerlijkheidshalve wel bij vermelden dat ik daar enkel: goeiedag, alstublieft, dankjewel en tot ziens gezegd heb. Nuja, als je daarvan niet onder de indruk bent, dan ben je misschien wel onder indruk als ik zeg dat ik daarna aan de receptie mijn toiletpapier gaan vragen ben, ook in het Bulgaars.

Goed, na die paar prestaties studeerde ik verder. Geloof me, na 1 week lessen zit er toch al serieus moeilijke grammatica bij. En dan om 17u30 vertrokken we richt de Alexander Nevski kathedraal: afspreekplek kom samen naar het ballet te gaan.

We hadden nog wat tijd over dus gingen we snel even piepen binnenin de Russische kerk.

Heel impressionant. De kerk wordt momenteel gerestaureerd maar toch ging de misviering gewoon door. Wat mij vooral opviel was dat het koor verbazend mooi zong, de wierrookpot precies niet leeg geraakte en hun kruistekens veel langer zijn dan hetgeen ik ken.

Daarna:

De Alexander Nevski kathedraal. Het was de eerste keer dat ik hem zag in het donker.

Het ballet zelf heet: Баядерка / Bayaderka 
Vertaald blijkbaar "De Tempeldanser"

Er waren geen blaadjes over het verhaal dus moesten we alles raden. Laat ons zeggen dat ik de woorden enorm gemist heb want ik wist echt compleet niet waarover het ging. Sowieso iets met liefde en dat de verkeerde mensen verliefd worden op elkaar en dat iemand doodgaat. Maar meer snapte ik er niet van.
Nuja, het was enorm mooi. Mijn eerste keer ballet was goedgekeurd, en met live orkest erbij, dus dat was ook dik in orde.

Nadien gingen we met de ganse groep iets gaan drinken om te discussiëren waarover het nu precies ging. Alé, efkes toch, erna was het gewoon onnozel doen en Engels en Bulgaars door elkaar gebruiken.
Het werd al laat en we waren niet zeker hoe lang het openbaar vervoer daar bruikbaar was dus beslisten Ramona, Florian en ik om een taxi te delen. Het was de meest grappige rit ooit.

De chauffeur sprak geen Engels en wij spraken maar half Bulgaars. We gebruikten zowat ieder woord dat we geleerd hadden in de les. We vroegen naar zijn naam, hoe hij zich voelde, vanwaar hij afkomstig was, dan iets over honden en katten. Gevolgd door eventjes herhaling. Ramona was precies vergeten dat we al wisten dat alles goed was met hem want ze vroeg het nog eens. De ganse rit lagen we alledrie (en soms vier met de chauffeur) echt krom van het lachen.

Helaas raakten onze nuttige zinnen uitgeput, maar hey, geen probleem, we konden nog steeds zinnetjes verzinnen, alleen was het niveau iets minder. We wezen naar het raam en zeiden: is hier een raam? ja hier is een raam. Is hier een vliegtuig? nee, hier is geen vliegtuig, hier is een taxi.
(oké, ik geef toe, misschien lijkt dit niet grappig, maar geloof me, het moment zelf was dit zo hilarisch)

Soit, we kwamen eindelijk aan in hostel en we zagen dat tussen onze kamers een heleboel mannen zaten. Het bleken hockeyspelers van Macedonië te zijn. We bleven nog heel even zitten. Ramona kreeg bier en ik kreeg een boterham. Helaas spraken ze meer in hun eigen taal dan in het Engels dus hoepelden we op en gingen slapen.

Om 8u30 morgenochtend worden we opnieuw verwacht aan de Alexander Nevksi kathedraal voor een uitstap naar het Rilaklooster.

Tot morgen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten